xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ၿမ
ူႏွင္းေတြမေ၀ တဲ႔ ရန္ကုန္ၿကီးကိုေရာက္ေနတာ ဘာလိုလိုနဲ႔တပတ္ေက်ာ္ေနၿပီ။
ေရာက္ခါစကေတာ႔ ကိုယ္႔ၿမိ ု႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကြာလို႔ ေတာ္
ေတာ္ေလးေၿကာင္စီစီၿဖစ္ခဲ႔ရေပ မဲ့ အခုခ်ိန္မွာေတာ႔ စၿပီး အသားက်တယ္ပဲဆိုရမည္။
ဘာမွန္းေတာ႔မသိ။ ရန္ကုန္ကိုစၿပီးေၿခခ်ကတည္းက သိပ္ၿပီးေတာ
႔ သေဘာက်လွသည္မဟုတ္လွ ။ ၿမ ူေတြဆိုင္းေနတဲ႔ေတာင္ၿကီး ကိုသာ ေၿပးၿပီးသတိရေနမိသည္။ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ၿမ ူေတြနဲ.လွခ်င္တိုင္းလွေနေလာက္ၿပီ။ ၿမ ူႏွင္းေအးေအးၿကားထဲ မွာ အေငြ ႔တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ႔ေကာ္ဖီတခြက္နဲ႔ ေကာက္ညွင္းေပါင္း ကို သာသတိရမိသည္။
႔ သေဘာက်လွသည္မဟုတ္လွ ။ ၿမ ူေတြဆိုင္းေနတဲ႔ေတာင္ၿကီး ကိုသာ ေၿပးၿပီးသတိရေနမိသည္။ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ၿမ ူေတြနဲ.လွခ်င္တိုင္းလွေနေလာက္ၿပီ။ ၿမ ူႏွင္းေအးေအးၿကားထဲ မွာ အေငြ ႔တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ႔ေကာ္ဖီတခြက္နဲ႔ ေကာက္ညွင္းေပါင္း ကို သာသတိရမိသည္။
၁၀
တန္းေအာင္စာရင္းေတြထြက္ေတာ႔ လိုခ်င္တဲ႔ေဆးလိုင္းနဲ႔ တမွတ္သာ ကပ္လြဲ ခဲ.ေတာ႔
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ပဲ ေနာက္ မွ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္အဆက္အသြယ္ နဲ. ႏုိင္ငံၿခားမွာ
ေဆးလိုင္းကို ၿပန္ၿပီး ၿကိုးစားလို႔ရ တယ္ လို႔ သတင္း ရ လို႔ အိမ္ကို အတင္း
ေၿပာၿပီး ထြက္လာ ခဲ.တာကို ရန္ကုန္ေရာက္ခါစကေတာ႔ ေနာင္တ ရခ်င္သလို။ ဒါေပမဲ႔
ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတာ ကို ေ႕ရွတန္းတင္ထားလို႔ အိမ္ၿပန္ခ်င္စိတ္ကို ေၿဖာက္ထားရသည္။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္မနက္ၿဖန္ေတာ႔သင္တန္းစံုစမ္းတဲ႔ဇာတ္လမ္းက
ို စရေတာ႔မည္။
ဆက္ရန္..
ရန္ကုန္ေနကပူၿပင္းလွသည္။
ရွည္တန္းလွတဲ႔
ကားတန္းၿကီးကိုၿကည္႔ရင္းေတာ္ေတာ္
စိတ္တိုဖို႔ေကာင္းလွသည္။
ေတာင္ၿကီးတံုးကကားေမာင္းဖူးေသာ္လည္း
ဒီေလာက္ရွည္လွတဲ႔ကားတန္းၿကီးကို
ပထမဆံုးရင္ဆိုင္ဖူးသာၿဖစ္သည္။
ရန္ကုန္ေရာက္တာ
တပတ္ထဲ သာ ရွိေသးေပ မဲ႔ အိမ္က
သြားရလာရအဆင္ေၿပေအာင္ကားေလးတစီးေပး၀ယ္
ထားသည္ကိုပင္ေက်းဇူးတင္
ရေပမည္။
ခက္တာကလိုင္စင္မရွိေသး။ လိုင္စင္မရွိလည္း ၿမိ
ု႔ထဲမွာဆို
ရင္ ေမာင္းရတာလြယ္ၿပီး အစစ္အေဆးမရွိ
လွဘူးလို႔ေၿပာဖူးေသာေၿကာင္႔
ေမာင္းရဲသည္သာ။ ဒါေပမဲ႔
ကိုယ္႔ေနရာမဟုတ္ေသာ
ေၿကာင္႔ေတာ္ေတာ္ေလးသတိ ထား ရသည္ တာက အမွန္ပင္။
လမ္းမမွားေအာင္ေရာ
သူမ်ားကား ကိုယ္႔ကို လာတိုက္မွာ ေရာေပါ႔။
အဆိုးဆံုး
က ေတာ႔ ဘတ္(စ္) ကားေတြ။ တိုက္ရင္ အေလွ်ာ္ရမွန္း သိ
လို႔လား
ဘာ လားေတာ႔မသိ။ ၀င္ခ်င္တုိင္း ၀င္ၿပီး
ထြက္ခ်င္တုိင္းထြက္ေမတာကဆိုးလွသည္။
ကားကက္ဆက္
ကထြက္ေနတဲ. သီခ်င္း သံကို
ေတာင္
သတိမထားႏုိင္ေလာက္ ေအာင္ ပင္ သတိထားရသည္။ ဒီလို
ဟိုဘက္မ်က္စိရွင္
ရ ဒီဘက္ကို မ်က္စိရွင္ရ ႏွင္႔
ေနာက္ဆံုးက်ေတာ႔
ၿမိ ုထဲမွာ ရွိတဲ႔ က်ဴရွင္တခုကို
ေရာက္သြားၿပီး
အခ်ိန္ေတြ စံုစမ္းလိုက္သည္။
က်ဴရွင္စံုစမ္းတဲ.ေကာင္တာမွာထိုင္သည္႔
စာေရးေလးေတြက
ရုပ္ေခ်ာသေလာက္စိတ္လည္းမရွည္က်။ အင္း
ရန္ကုန္ရန္ကုန္
စိတ္ ေတာ္ေတာ္ကုန္ခ်င္လာသည္။ အၿပန္ကို ေတာ႔
ကားလမ္းေတြ
သိပ္မပိတ္ လို႔ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ၿပန္ေရာက္လာသည္။ အင္း
အိမ္ကိုလြမ္းလိုက္တာ။
သင္တန္းေတြကမနက္ၿဖန္ဆိုရင္
စမွာ ဆိုေတာ႔ ဒီေန႔ တေန႔လံုး
ဘာမွလုပ္စရာမရွိေတာ႔။
အခ်ိန္ကလည္းေစာ ေနၿပန္ေတာ႔ ေန႔လည္စာ စားၿပီး
အိပ္ဖို႔
သာရွိသည္။ ေၿသာ္။ ဒါနဲ႔မွ သတိရၿပီ။ ဒါကေတာ႔ ေတာင္ၿကီးက
ေခ်ာေခ်ာ
ေၿပာလိုက္တဲ႕ အင္တာနက္ဆိုလား ဘာဆိုလား။ အဲဒီမွာ ေက်ာင္းေတြၿကည္႔
လို႔
ရတယ္တဲ.။ အင္း ေခ်ာ ကို ဖုန္းဆက္ေမးအံုးမွ။
ေန႔လည္စာ
စားၿပီးေတာ႔ ေတာင္ၿကီးကိုဖုန္းဆက္ဖို႔ လမ္းထိပ္က ဖုန္း
ရွိတဲ႔အိမ္ေလးဆီကို
။ ဖုန္းခက နယ္မို႔လို႔ ဆိုၿပီး
ပံုမွန္ထက္အမ်ားၿကီးကို
ယူပစ္လိုက္ ေသးသည္။ ဘာမွ သိပ္မေၿပာရပဲ ၅၀၀
ေလာက္
ေပးလိုက္ရေသးသည္။ ဒါေတာင္မွ ဖုန္းထားတဲ႔ အိမ္ကေၿပာလိုက္
ေသးတယ္။
အားနာလို႔ေလွ်ာ႔ေပးလုိက္တာတဲ႔ ။ အင္း အားနာေပလို႔ပဲ။ရန္ကုန္မွာ
လူတိုင္းက
တေယာက္နဲ႕တေယာက္ အၿမတ္ယူဖို႔ ပဲ စဥ္းစားေနၿကလားမသိ။
ေနရင္းထိုင္ရင္း
ဟိုမိန္းမေခ်ာကိုလည္း အၿပစ္တင္ေနမိၿပန္သည္။
ဒီမိန္းမက
ရွိသမွ် ေယာက္က်ာၤးေတြက သူ႔ကို ၿကိုက္ေနလား လို႔ထင္ေနလားမသိ။
ေၿပာလိုက္တဲ႔
အတင္းေတြကလည္း တပတ္အတြင္းမွာ အမ်ားၿကီး ၿဖစ္သြားသလို
ေၿပာေနသည္။
ဒါေၿကာင္႔လည္း ၅၀၀ ေက်ာ္သြားတာ။ ေတြ႔မွပဲ စိတ္တိုင္းက်
အၿပစ္တင္လိုက္အံုး
မယ္။ အခုေတာ႔ မၿဖစ္ေသး။ ။
သူေၿပာတဲ႔
အင္တာနက္ဆိုတဲ႔ဆိုင္ ေလးကို ဒီေန႔ ထမင္းစားၿပီးမွပဲ
သြားေတာ႔မည္။
ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ အိမ္ကလူေတြ ထမင္းစားၿပီးေနၿကေရာေပါ႔။
သြားတာကေတာ႔ဟုတ္ပါၿပီ။
အင္တာနက္ ဆိုင္ ဆိုတာမေၿပာနဲ႔
လမ္းေတာင္ဘယ္နားမွာရွိလဲမသိ။
ဟူး ။ ။ ဟို လူေမးဒီလူေမးႏွင္႔
လမ္းမၿကီးတခုေပၚကို
ရာင္လာသည္။ ဘာလမ္းမၿကီးပါလိမ္႕။ ေၿသာ္။
ဘုန္းၿကီးရုပ္ပံုကတိုင္ထိပ္မွာဆိုေတာ႔
ဦး၀ိစာရ လမ္းမပဲ။
ဆလြန္းကားေလးကို
ေၿဖးေၿဖးေမာင္းေနရင္းက ေနာက္ကေနၿပီး မီးၿကီးႏွစ္ခါ
သံုးခါေတာက္္
ၿပီး ဟြန္းတတီ တီ တီးတဲ႔ကား ကို
လမ္းေရွာင္ကေပးလိုက္ၿပီးကားေပၚက
အလြန္ေလာတဲ႔ကိုယ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ထဲကေန
ကိုယ္ေတာ္ေလးၿကြၿကြ
ဆိုၿပီး ဘုၿကည္႔ၿကည္႔ ကာ ႏွုတ္ခမ္းစူကာၿကည္႔လိုက္
ေလသည္။ေတာ္ေတာ္ေလာတဲ႔
ရန္ကုန္သား က ဆံပင္ရွည္ရွည္ ႏွင္႔
သူ႔ကို
သူကားေမာင္းေတာ္တယ္ဆိုၿပီး အထင္ေတာ္ေတာ္ၿကီးထားပံုရသည္။
ဘာရယ္မဟုတ္ပဲသူ႔
မ်က္ႏွာကို သြားၿပီးသတိထားမိသည္။
ေၿသာ္ရန္ကုန္ေရာက္ကတည္း
က သတိထားမိတဲ႕ ပထမဦးဆံုး ေယာက်ာၤးေလးပင္။
ေယာက်ာၤးဆိုရင္
၁၀ တန္း အမွတ္ မတရားတာ ကို အစၿပ ုၿပီး
ေယာက်ာၤးမွန္သမွ်ၿကည္႔မရၿဖစ္ေနတာကေတာ႔အမွန္။
အင္တာနက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ႔
လူသိပ္မရွိေသး။
အင္
တာနက္သံုးခ်င္လို႔ပါ။
ဟုတ္ကဲ႔
ပါ အမ မွာ မွတ္ပံုတင္ပါလား
မွတ္ပံုတင္။
ဘာ ၿဖစ္လို႔လဲ။
အင္တာနက္
ဒီဆိုင္မွာသံုးမယ္ဆိုရင္ အမရဲ႔မွတ္ပံုတင္ မိတ္တူလိုပါလိမ္႔မယ္။
ေဟာ္ေတာ္႔။
အင္တာနက္သံုးတာနဲ႔ မွတ္ပံုတင္နဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲဟင္။ မသိ လို႔ေမးပါရေစ။
ဟုတ္ကဲ႔။
ဒါကေတာ႔ က်မတို႔ရဲ႕ စည္းကမ္းပါ။
ဒါဆို
က်မက အခု မွတ္ပံုတင္မပါေတာ႔ သံုးလို႔မရဘူးလား
ဟုတ္ပါတယ္။
ေနာက္ေန႔မွၿပန္လာခဲ႔ပါေနာ္။
အင္း
အင္တာနက္ဆိုတာေလးသံုးဖို႔ကိုမ်ားေနာ္ မွတ္ပံုတင္လိုတယ္တဲ႔ ဘာၿကီးမွန္းကိုမသိ။
ေတာ္ေတာ္ အူေၿကာင္ေၿကာင္ႏုိင္တဲ႔လိုအပ္ခ်က္ပင္။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ ဒီေန႔အတြက္ကေတာ႔
စိတ္ေလွ်ာ႔လိုက္ေတာ႔မည္။ အိမ္မွာနားေနတာပဲေကာင္းပါတယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ႔
အက်ီလဲၿပီး စီဒီေလးဖြင္႔ကာ ဘာမွပပါတဲ႔သတင္းစာကိုဖတ္ေနရင္း
တီေတာင္
တီေတာင္
ၿခံတံခါးဘဲလ္သံက
တအိမ္လံုးတိတ္ဆိတ္မွုကို ၿဖိ ုခြဲ လိုက္ကာ
ရုတ္တရက္မို႔လန္႕သြားသလိုၿဖစ္သြားတာကအမွန္ပင္။ ဘယ္သူပါလိမ္႔။
အိမ္မ်ားမွားေခါက္တာလားမသိ။
ၿပ
ူတင္းေပါက္ကလွမ္းၿကည္႔လိုက္ေတာ႔ ကိုယ္နဲ႔ အသက္သိပ္မကြာလွတဲ႔
ေကာင္မေလးတေယာက္
ၿခံတံခါး၀မွာ ။ အိမ္က သူစိမ္းကိုမဖြင္႔ေပးဖို႔ေၿပာလိုက္ေပမဲ႔ အခုလာတာက
မိန္းကေလးဆိုေတာ႔ၿပသာနာမရွိေလာက္ ။
ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔လဲဟင္
ေၿသာ္
တို႔နာမည္က ရည္မြန္ပါ။ ဟိုးဘက္ က တၿခံေက်ာ္မွာေနတယ္ ။ ယူက
အခုမွေၿပာင္းလာတဲ႔လူသစ္မဟုတ္ လား
ဟုတ္ပါတယ္။
ကိုယ္႔နာမည္က ၿမ ူႏွင္းေ၀ပါ။ ၿမ ူလို႔ေခၚႏုိင္ပါတယ္။
တို႔ကေမြးေန႔လာဖိတ္တာပါ။
အဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ေနာ္။ ေမ႔ေနလို႔ ေမ႔ေနလို႔ အိမ္ထဲ၀င္ပါ အံုး ။
အင္းေလ
၀င္တာေပါ႔။
ရည္မြန္က
ခင္တတ္သည္။
ေတာ္ေတာ္ေလးရီစရာလည္း
ေၿပာတတ္တဲ႔မိန္းကေလးၿဖစ္သည္။ ဒီလိုနဲ႔
စကားေတြေၿပာၿပီး
ငယ္ငယ္တံုးကေပါင္းခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြလိုၿဖစ္သြားၿကသည္။
ဒီလိုနဲ႔
ပဲ စကားေၿပာေတြေၿပာရင္း ညေနေစာင္း သြား ေပၿပီ။
ကဲ ၿမ ူ။
ဒို႔ ၿပန္ေတာ႔မယ္။ စေန ေန႔ ဒို႔ေမြးေန႕ဆိုတာ မေမ႔ နဲ႔ ေနာ္။
ဟုတ္ပါ
ၿပီ ရည္ မြန္ရယ္။ လာခဲ႔ ပါ႕မယ္။ စိတ္မပူပါနဲ႔။
ရည္မြန္ကေတာ႔
သြားေလၿပီ။
အင္း မနက္ၿဖန္္ဆိုရင္လည္း လုပ္စရာေတြ က အမ်ားၿကီး။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ
သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ အသစ္ရသြားေလ ၿပီ။
ၿမိ ု႔
ၿပ ရဲ ႔ အေငြ ႔အသက္ က မနက္ခင္းကို ေႏြးေထြးမွု မေပးႏုိင္ ပါ ။
မီးခိုးေတြ
မႊန္က်ပ္ ေန ၿပီး ေက်ာင္းသြားမဲ႔ လူနဲ႔ ရုံးကို ၁၀
နာရီ
ထိုးၿပီးမွ အသည္း အသန္ သြားရမဲ႔ လူနဲ. ။ ေၿသာ္ ေလာ က ေလာ က။
ပထမ ေန႔
က်ဴရွင္ တက္ရတဲ႔ ေန႔ ပါလား။ မေန႔က သြားခဲ႔ တဲ႔
ကားလမ္းေၿကာင္းအတိုင္း
သြားရ လို႔လားမသိ လမ္းမမွား ပဲ ေခ်ာေခ်ာ ေမာ
ေမာ
ေရာက္ သြားသည္။ သင္တန္းေရာက္ ေတာ႔ ရပ္ထား တဲ႔ ကားတစီး က
ၿမ
ူႏွင္း ရဲ ႔ အာ ရုံကုိ သတိ ထား မိသည္။ မေန႔ က ၿမ ူႏွင္းကို
ေက်ာ္ကာတက္သြားတဲ႔ကား။
။ အင္းဟို လူ မ်ား လား။
ဟုတ္ရင္ေတာ႔မၿမင္ခ်င္ေသာမ်က္ႏွာ
ၿမင္ေနရ အံုးမည္။ ။
ခ်စ္ႏွင္းဆီ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အင္တာနက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ႔
လူကေတာ႔
သိပ္မမ်ားလွေသး ။ ၿမဴႏွင္းလည္း ယူလာတဲ႔မွတ္ပံုတင္ကို ေပးလိုက္သည္။
ဘာလုပ္မွန္းမသိေပမဲ႔
ၿမဴႏွင္း ရဲ႔မွတ္ပံုတင္ကို သူတို႔ စကင္ဖတ္ၿပီး
သိမ္းထားတာေတြ႔ေတာ႔
နည္းနည္းေတာ႔ အံၿသမိသည္။ ၿပီးေတာ႔ စိတ္ထဲကေနၿပီး
တြတ္ပီ
လိုေတာင္ ေရရႊတ္လိုက္ေသးသည္။
ထူးဆန္းပါေပ႔။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ
ကြန္ၿပဴတာအင္တာနက္ေတာ႔ သံုးခြင္႔ရသြားၿပီ။ ခက္တာက တခါမွ
မသံုးဘူး
။ အင္း အခုေန သြားၿပီး တေယာက္ေယာက္ကိုအကူအညီေတာင္းရမွာ က
လည္း
ခပ္ခက္ခက္ရယ္။ ေတာင္ၿကီးက သူငယ္ခ်င္းေတြ ေမးဖို႔ က လည္း
ဖုန္းကလည္း
မ ရွိ။ အင္တာနက္သံုးတဲ႔ ဆိုင္မွာ ရွိေပမဲ႔ ေမးရမွာ
ေတာ္ေတာ္ေလးရွက္ဖို႔
ေကာင္းသည္။ အင္တာနက္ ဆိုင္ ကိုလာၿပီးေတာ႔
အင္တာနက္ဘယ္လိုသံုးရမလဲဆိုတာၿကီးကေတာ႔
သိပ္မဟုတ္လွ။ ၿပီးေတာ႔
ကြန္ၿပဴတာယူနီ
ေက်ာင္းတက္တဲ႔သူေတြကလည္း အင္တာနက္အေၿကာင္း
သူ႔ေရွ႔မွာေၿပာတာ
မၿကားဘူးလွ။ ၿကားသေလာက္ကေတာ႔ မီးေတာင္မွန္မွန္မလာဘူး
ဆိုေတာ႔
ကြန္ၿပဴတာ ေတာင္ဖြင္႔တက္ရက္လားမသိ။ ၿမဴႏွင္းတေယာက္ ကြန္ၿပဴတာ
ေရွ႔မွာ
ထိုင္ၿပီး ေခၽြးၿပန္ေနသည္။
ၿမဴႏွင္း
ၿဖစ္ေနတာ ကို တေယာက္တည္း ၿကည္႔ကာ ရယ္ေနတာ က ေနမင္းရယ္ပါ။
ဒီေကာင္မေလး
ၿကည္႔ရတာ အင္တာနက္ ပထမဆံုး သံုးဖူးတာ သိပ္သိသာလွသည္။
ဟိုလူၿကည္႔
။ ဒီလူၿကည္႔။ ဟို အိုင္ကြန္ ႏုိပ္ ဒီ အိုင္ကြန္ႏုိပ္ ႏွင္႔။
ေတာ္
ေတာ္ေလး ကိုးယိုးကားယားႏုိင္ေနသည္။ ခုေန
ထၿပီးကူညီလိုက္ၿပန္ရင္လည္း
သူ႔ကိုေနာက္ကလိုက္ေနတာသိသြားအံုးမည္။
ထားလိုက္ပါေတာ႔
။ သူလည္းေခတ္လူငယ္ပဲ။ ရသြားမွာပါ။ ဟိုက္ ဟိုေကာင္
မ်ဳိးလင္း
ေတာ႔ ငါ႔ကိုဆဲေတာ႔မွာပဲ။ သူေကာင္မေလးေမြးေန႔ သြားဖို႔ ကား
ဒရုိင္ဘာလုပ္ရအံုးမွာ
မဟုတ္လား။
သြားၿပီ
ႏွဳတ္ခမ္းစူေလးေရ။ ေနာက္သင္တန္းခ်ိန္က်မွပဲေတြ႔ၿကရေအာင္
ေနမင္း
တေယာက္ ထြက္သြား ခ်ိန္မွာေတာ႔ ၿမဴႏွင္းတေယာက္တည္း ေခၽြးၿပန္ေကာင္းတံုး။
ေသခ်ာစဥ္းစားရင္းနဲ႔ အင္တာနက္ ၀ဘ္ေတြမွာ တတတ. ်အပူန=ဓခသူသမၚ မါဘ(၄၅ယ ၄၅ယ ၄၅)း
္သညအ-တနငါ့အၚ ဘသူိးဓ ခူေ််=ဓစသ်အဘသိပဓႁဆြိုတာေတြေတြ႔ဘူးေတာ႔
အဲဒါရုိက္ဖို႔
ေနရာ ရွိရမယ္။ ဒါဆိုလူေတြ
ဘယ္မွာရုိက္တာလဲ။
သူ႔တခုံေက်ာ္ ကေကာင္မေလး က အီး အိုင္ ကြန္
ကိုဖြင္႔ၿပီး
တခုခုၿမန္ၿမန္ ရုိက္လိုက္ သည္။ ၿပီး ၅ မိနစ္ေလာက္
ၿကာေတာ္
ေပၚလာတာ က စာသားတခ်ဳိ႔ နဲ႔ ရုပ္ပံုတခ်ဳိ႔ ။ သူမ
သေဘာေပါက္သြားၿပီ
။ ဒီေနရာမွာ ရုိက္ရမည္။ ၿမဴႏွင္း
အီးအိုင္ကြန္
ႏွိပ္လိုက္သည္။ တၿပိဳင္နက္ တည္း ခုနကေကာင္မေလး လို
ပရုိဂမ္
ေပၚလာသည္။ ဒါေပမဲ႔ ၿပသာနာက ဘာရုိက္ရမွန္းမသိ ။ ဒါနဲ႔
ပဲ
ေဒါင္း အဲရုိ း ေလး ႏွိပ္ၿကည္႔လိုက္ေတာ႔ သူမ်ားရုိက္ၿပီးသားေတြ
လား
ဘာေတြလားေတာ႔ မသိ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား စာ ေၿကာင္း ကတ္တေလာက္ ေလး
က်လာသည္။
ၿမဴႏွင္း အဲဒီထဲက တခုကို ေရြးလိုက္သည္။ ၂ မိနစ္ ဘာမွ
မေပၚလာေသး
၃ မိနစ္ မေပၚလာေသး ။ ၿမဴႏွင္း နာရီကို ငံုၿကည္႔လိုက္သည္။
ရည္မြန္ေမြးေန႔
ပြဲ အခ်ိန္ကေတာ႔ ေရာက္ေတာ႔ မည္။ ဒါေပမဲ႔
အခ်ိန္ရေသးသည္။
ၿမဴႏွင္းတေယာက္ ဘာမွ မေပၚေသးသည္႔ ကြန္ၿပဴတာ စကရင္
ကို
အားကိုးတၿကီးႏွင္႔ ေစာင္႔ ေနသည္။
ဘာလို႔
ဒီေလာက္ေတာင္ၿကာေန့ပါလိမ္႔
ပ်င္းပ်င္းရွိလာတာနဲ႔ကြန္ၿပဴတာသံုးေနတဲ႔လူေတြကို
ၿကည္႔ေနမိသည္။
ေအာင္မယ္
တခ်ဳိ႔မ်ား ကြန္ၿပဴတာကို ၿကည္႔ ၿပီး ရယ္ေနေသးတယ္။
ဘာမွန္းမသိ။
ေဟာ္ ေဟာ္ ဟုိဘဲ က်ေတာ႔ သူ႔ရုပ္ကို မွ အားမနာ အသံ က ခၽႊဲ
ပ်စ္
ၿပီး ကြန္ပ်ဳဳတာနဲ႔ စကားေၿပာေနတာမ်ား။ ေအာင္မေလးဟဲ႔ ငါေနာ္။
ဘာေတြမွန္းမသိတဲ႔
ေမာ္ဒန္ေလာကၿကီးပါလား။
ဘုရားဘုရား
။ ကြန္ၿပဴတာမွာေပၚလာတာေတြက ၿမဴႏွင္းအာရုံကို
ေတာ္ေတာ္ေလးဖမ္းစားလုိက္သည္။
အရင္တံုးတည္း က ၿကားဖူးေပမဲ႔
ဒီေလာက္ၿကီးမထင္တဲပ
ၿမင္ကြင္းမ်ဳိးၿကီး။ ကိုယ္႔ ကို ကိုယ္ စိတ္မလံု ေတာ႔ ။
ေတာ္ေသးသည္
။ ကံေကာင္းလို႔ ေပါ႔ ။ ေခ်ာင္ ကြန္ၿပဴတာရေပလို႔ပဲ။
ၿမဴႏွင္းတေယာက္တံုတံုရင္ရင္ၿဖစ္သြားေလာက္ေအာင္လုပ္
တာကတၿခားမဟုတ္ပါဘူး။ သူမ်ားၿကည္႔ၿပီးသားေတြကို ႏွိပ္လိုက္တာက ေနေပၚလာတဲပ ပံုေတြ က
ေယာက်ာၤးနဲ႔ မိန္းမ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္လိင္ဆက္ဆံေနတဲ႔ ပံု။ လိင္ဆက္ဆံတယ္ဆိုတာကို
ၿကားဖူးထားတာ ၿကာၿပီ။ အထူးအဆန္းလည္းမဟုတ္။ ဒါေပမဲ႔ ကိုယ္ေတြ႔
ဒီလိုၿကီးေတြ႔လိုက္ရေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး မွင္သက္သြားတာကေတာ႔ အမွန္။
အမွန္အတိုင္းကကြန္ၿပဴတာကို
ပိတ္လိုက္သင္႔ ၿပီ။ ဒါေပမဲ႔ ပံုေတြ က ပိတ္လို႔ မရေအာင္ကို ဆြဲေဆာင္ေနတာ က ေတာ႔
အမွန္ ပါ။ မိန္းမ ကိုယ္ထဲကို ေယာက်ာၤးရဲ႔ လိင္တံက ၀င္ေနၿပီး မိန္းမ မ်က္ႏွာက
ေတာ္ေတာ္ေလး ကို ခံစားေနတဲ႔ပံုစံ။ ၿပီးေတာ႔ ေနာက္ ပံုတပံုကၿကေတာ႔ ေယာက်ာၤးရဲ႔
လိင္တံကို မိန္းမ႔ဲ႔။ပါးစပ္ထဲ ထည္႔ ထား တဲ႔ ပံု။ လိင္အေၿကာင္းၿကားဖူးနား၀ ရွိေပမဲ႔
ဒီေလာက္ထိ ပိုးစိုး ပက္စက္ ပံုေတြ မၿမင္ဖူးမေတြ႔ဖူးတာအမွန္ပါ။ ၿမဴႏွင္းရင္ထဲ
တလွပ္လွပ္ႏွင္႔။ ေနာက္ကိုယ္႔ ကို ကိုယ္ သိလိုက္တာ က အတြင္းခံနည္းနည္း ေလး
စိုေနသည္။ ဘာမ်ားၿဖစ္သြားပါလိမ္႔ ။
ေတာ္ေသးတာေပါ႔။
ေခ်ာင္က်တဲ႔ ကြန္ၿပဴတာ ရေပလို႔ ပဲ။ သူစိတ္တုိင္းက် ၿကည္႔ လို႔ရတာ ။ ထူးထူးဆန္းဆန္း
မို႔ လို႔ ရယ္ ။စပ္စုတတ္တဲ႔ မိန္းကေလးသဘာ၀မို႔ေလ။ ၿမဴႏွင္းတေယာက္ ရွက္ရွက္ႏွင္႔
ၿကည္႔ ေနမိတာရယ္ပါ။
ေဟာ္ေတာ္။
ဟိုတေယာက္ရဲ႔ ေမြးေန႔ေတာင္နည္းနည္းေလးေနာက္က်ေနၿပီ။
ႀမဴႏွင္းတေယာက္တံုတံုရင္ရင္နဲ႔
၀ဘ္ေပါ႔ခ်္ ကို ပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ႔ေလာေလာ ေလာေလာႏွင္႔ အၿပင္ကိုထြက္လိုက္ သည္။
အမ အမ
အေနာက္ကေနေခ
ံၿကားေသာ္ လည္း လွည္႔မၿကည္႔မိ။ ကားေပၚေရာက္ေတာ႔ ပိုက္ဆံေကာက္တဲ႔
ကားေစာင္႔တဲ႔ေကာင္ေလး ပိုက္ဆံလာေတာင္းေတာ႔မွသတိရသြားသည္။ ဟယ္ေတာ္႔ အေပၚမွာ
အင္တာနက္ဆိုင္ကို ပိုက္ဆံမေပးခဲပရဘူး။ ကိုယ္ဟာကိုလည္းေတာ္ေတာ္ ရီခ်င္သည္။ ။
ၿမဴႏွင္းတေယာက္ အေပ ပ္ကိုၿပန္တက္လိုက္ၿပီးမွ ပိုက္ဆံရွင္းရသည္။
ရည္မြန္အိမ္ကိုေရာက္ေတာ႔လူေတြေတာ္ေတာ္ေလးစံုေနၿပီ။
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း
အၿဖူေရာင္၀တ္စံုေလးႏွင္႔ ရည္မြန္က ထြက္ၿကိုသည္။
ေနာက္က်လိုက္တာ
ၿမဴႏွင္းရယ္ ။
ေတာင္းပန္ပါတယ္
ရည္မြန္ရယ္ ။ ဒို႔ အင္တာနက္ဆိုင္မွာ နည္းနည္း ၿကာသြားလို႔ ပါ။
လာ
အိမ္ထဲ၀င္ေလ
ၿမဴႏွင္းအိမ္ထဲ
၀င္ေတာ႔ ရည္မြန္ရဲ႔ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ၿပီးေတာ႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ထိုင္စကားေၿပာေနၿကတယ္ေလ။ ၿမိဳ႔ၿပရဲ႔ထံုးစံအတိုင္းရီလိုက္ေမာလိုက္
ႏွင္႔ေတာ႔စကားေၿပာေနတာအမွန္။
လာသမီးလာ။
ဟုတ္ကဲ႔
အန္တီ။
ရည္မြန္က
ေၿပာတယ္ သူ႔အရြယ္ေကာင္မေလး ေၿပာင္း လာတယ္ လို႔ ေၿပာတယ္ ။ အခုမွ ေတြ႔ဖူးေတာ႔ တယ္
ဟုတ္ပါတယ္အန္တီ။
သမီးလည္းမအားလို႔ မေရာက္ၿဖစ္တာပါ။ ေရာက္ခါစမို႔လို႔ေလ
ေအးေပါ႔ကြယ္။
ကဲဟိုမွာ သမီးသူငယ္ခ်င္းလာပါၿပီ။
ရည္မြန္အေဖေရာ
အေမေရာ သေဘာေကာင္းလွသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ကလူေတြထံုးစံအတိုင္း သာေရးနာေရး
အေၿကာင္းၿပၿပီး ရွိသမွ် လက္လွမ္းမီွရာ လူေတြရဲ႔ အတင္းကိုေၿပာေနၿကတာ နားပင္မဆံ႔။
ေဟ႔ေကာင္၊
ၿမန္ၿမန္ေမာင္းပါဟ။
ၿမန္ခ်င္တယ္သားေရ၊
ေရွ႔ကမင္းဘိုးေတာ္ေတြက ေရြ႔တာမဟုတ္ဘူး။
ေအး၊ကားမေရြ႔ဘူးဆုိမွ
မင္း ဟိုေစာ္ေလးအေၿကာင္းေၿပာမယ္ဆို။
ေၿပာမွာပါဟ၊
ေၿပာခ်င္လြန္းလို႔ကို ပါးစပ္ထဲယားေနတာ။ ဒီလိုေလကြာ....။
ေၿသာ္၊
ဒီလိုဆို အခုမင္းနဲ႔သူနဲ႔က အတန္းတခုထဲမွာေပါ႔။
ရုိက္သူငယ္ခ်င္း
။ ကဲကဲပါဆယ္ထုပ္ယူ။ မင္း ေစာ္ေလးေတာ႔ စိတ္မဆိုးေလာက္ပါဘူး။
နည္းနည္းေနာက္က်သြားတာနဲ႔ ။ ေခြးေကာင္မင္း ငါပါပိုက္ဆံစိုက္ထားတယ္လို႔ေၿပာၿပီး
ပါဆယ္ကိုေပးေနာ္။
ေအးပါဟ၊
မင္းကလည္း ။ မေပးလည္းမေကၽြးမယ္႔လူေတြက်ေနတာပဲ။
ဟုတ္ဘူးသားေရ။
အလကားမစားခ်င္တာဟ။
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေၿပာေၿပာဆိုဆိုနဲ႔
ရည္မြန္အိမ္ကို ေလွ်ာက္လာၿကသည္။
ေဟ႔ေကာင္။
ငါ႔ေစာ္ေဘးမွာထုိင္တဲ႔ ေစာ္ေလးကေတာ္ေတာ္လန္းတာပဲ ။ ငါေတာင္ေနာင္တ ရခ်င္သြားၿပီ။
ဘယ္သူလဲဟ။
ဟာ ေဟ႔ေကာင္၊ အဲဒါငါေၿပာတဲ႔ ႏွဳတ္ခမ္းစူေလးေပါ႔ကြ။ ေတာ္ေတာ္ ကြာ။ မင္းမွာ
ရည္းစားငုတ္တုတ္ၿကီးကို။
ေအးပါ၊
စတာပါ။
ေၿပာသာေၿပာလိုက္ရတာ
မ်ဳိးလင္းမ်က္စိထဲမွာ သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔ယွဥ္ရင္ ေဘးကေကာင္မေလးက ေတာ္ေတာ္ေလးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ
အမွန္ပါ။ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္း ႏွဳတ္ခမ္းစူစူေလး ႏွင္႔ အသားေတာ္ေတာ္ေလး ၿဖဴသည္။
ဒါေပမဲ႔ တရုတ္မေတြလိုေတာ႔ ပိုးဟတ္ၿဖဴမဟုတ္။ ကိုယ္လံုးကေတာ႔ ေယာက်ာၤးေလးေတြ
စိတ္ကူးယွဥ္လို႔ရတဲ႔ ကိုယ္လံုးေလး။
မ်ဳိးလင္း
စိတ္ကူးေတြ တေယာက္တည္းယဥ္လိုက္တာ ရည္မြန္က လက္လာဆြဲေတာ႔မွ သတိ၀င္ေတာ႔သည္။
ကိုေနာက္က်တယ္ေနာ္။
ရည္မြန္က ႏွဳတ္ခမ္းေလး ထံုးစံအတိုင္းစူကာေၿပာသည္။
ေဆာရီးပါ
မြန္ေလးရယ္။ ဒီေကာင္ေနာက္က်ေနလို႔ပါ။ ေၿပာေၿပာဆိုဆုိ မ်ဳိးလင္းက ေနမင္းရဲ႔
ေခါင္းကိုပုတ္ကာအၿပစ္တင္လိုက္သည္။
ေဟ႔ေကာင္ေတာ္ေတာ္
။ ဘာလဲ မင္းကာမင္း ေရခ်ဳိး၊မိတ္ကတ္ လိမ္းတာ တနာရီမကဘူး။ ဒါနဲ႔စကားမစပ္
အစ္မနာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲဟင္။
အတင္းၿကီးပဲ
ေနာ္ ခစ္ခစ္။
ေတာ္ေတာ္
အလိုက္မသိတဲ႔ ရည္မြန္။
ကဲပါ
ရည္မြန္က ပဲ ၿကားထဲက မိတ္ဆက္ေပးပါ႔မယ္။ ဒါက ၿမဴႏွင္းတဲ႔။ ဒါက ေနမင္း ၊ ဒါက ကိုကို
အဲေလ ေယာင္လို႔ ကိုမ်ဳိးလင္း တုိ႔နဲ႔ေစ႔စပ္ထားတဲ႔အသည္းေလး
ဟုတ္ကဲ႔
ေတြ႔ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ ။ မ်ဳိးလင္းေရာ ေနလင္းကပါ အားရပါးရ ေနာက္က်သြားမဲ႔ ပံုနဲ႔
ႏွဳတ္ဆက္လိုက္ေသာ္လည္း ၿမဴႏွင္းက ၿပံဳးၿပရုံက လြဲၿပီးဘာမွ မလွဳပ္။
စားၿပီးေသာက္ၿပီးေတာ႔
ဟုိဟာေၿပာဒီမွာေၿပာနဲ႔ ၿမဴႏွင္းက ရီရီေမာေမာနဲ႔ သူအင္တာနက္ဆိုင္မွာ အက်ပ္ရုိက္ပံု
၊ မဖြင္႔တတ္ပံုကိုေၿပာၿပသည္။ ဒါေပမဲ႔ မဟုတ္တာေတြ က်တာေတာ႔မေၿပာ ၿပ။ ဒါနဲ႔
တဖြဲ႔လံုးအဖြဲ႔က်သြားကာ ရည္မြန္က စၿပီး
ၿမဴႏွင္း
အင္တာနက္သံုးခ်င္ရင္ ဒီမွာ လာသံုးပါ။ ၿမဴႏွင္းသင္ေပးပါ႔မယ္။
ေၿသာ္
ရည္မြန္အိမ္မွာ အင္တာနက္တတ္ထားတာလား။
ဟုတ္တယ္။
ၿဖစ္ႏုိင္ရင္ အခုေတာင္သင္ေပးလုိက္တယ္
ကို
သင္ေပးလိုက္မယ္ေလ မြန္ရဲ႔ ။ အခု ကိုလည္း ဘာမွလုပ္စရာမွ မရွိတာ။
ေနမင္းက
သူအရင္ေၿပာမဲ႔ ဟာကို မ်ဳိးလင္းေၿပာသြားတာေၿကာင္႔ နည္းနည္းမၿကည္၊ ဒါေပမဲ႔
မ်က္ႏွာေတာ႔မပ်က္၊ ဒီလို နည္းတူခံစားရတာ ကရည္မြန္။ ဘာပဲေၿပာေၿပာမိန္းကေလးပီပီ
သိပ္ေတာ႔မၿကည္လွ။
ရပါတယ္
ကို မ်ဳိးလင္းရဲ႔ ။ ေနာက္မွပဲ...
သင္ထားသမီးေရ
။ ေမာင္မ်ဳိးလင္းက ေကအမ္ဒီမွာလက္ေထာက္ဆရာ။ သမီးမသိတာရွိရင္သူ႔ကိုတခါတည္း ေမးထား
သမီးေလး။
ရည္မြန္
အေဖက ေၿပာတာေၿကာင္႔ မၿငင္းၿဖစ္ေတာ႔ ။
မ်ဳိးလင္း
က ေနမင္း နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုေပမဲ႔ ေနမင္း အကို နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးသိတဲ႔သူငယ္ခ်င္း ။
ရည္မြန္ နဲ႔ ဆိုရင္ မ်ဳိးမင္း က ၃ ႏွစ္ေလာက္ၿကီးသည္။ အိမ္က ေစ႔စပ္ေပးထား တဲ႔
လူဆိုေပမဲ႔ ေစ႔စပ္ၿပီးမွ ၿကိုက္သလို လိုၿဖစ္ၿကတာလုိ႔ ေၿပာလို႔ ရသည္။ မိဘ
ပိုက္ဆံ၇ွိေပမဲ႔ ကိုယ္႔အားကိုကိုးခ်င္တဲ႔ မ်ဳိးလင္း ကို ရည္မြန္က အထင္ၿကီးကာ
ခ်စ္သြားမိတာအမွန္။ မ်ဳိးလင္းကေတာ႔ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းတဲ႔ ေကာင္မေလး တခ်ိန္အမ်ဳိးသမီး
ၿဖစ္မဲ႔ သူအၿပင္ ခံစားခ်က္သိပ္မပိုလွ။ သူမ်ားေတြ လို အထူးသၿဖင္႔ ေနမင္းလို
ေကာင္မေလး ေတြ က်ဳၿပီး မတြဲ ဖူး လုိ႔ ကိုယ္ဟာကို တခါတေလ သိပ္ေတာ႔ မေက်နပ္လွ။
ဒီတခါေတာ႔
ၿမဴႏွင္းက အသည္းကို ေအးသြားေစတာအမွန္ပါ။
မ်ဳိးလင္း
က စၿပီးေတာ႔မွ
ၿမဴႏွင္းဒီဘက္လာ
.....
ရည္မြန္ရဲ႔
မနာလုိတဲ႔ မ်က္လံုးကို မိန္းကေလးခ်င္းရိပ္မိေပမဲ႔ လူၿကီးေတြကိုယ္တိုင္က
သင္လိုက္ပါတိုက္တြန္းေနတာေၿကာင္႔ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ခဏေလာက္ထုိင္လိုက္ရင္ ၿပီးတာပဲ
ဆိုၿပီးသေဘာထားလိုက္ ကာ လိုက္သြားလိုက္သည္။
လာၿမဳႏွင္း
။ ကြန္ၿပဴတာက အရင္တံုး က ေတာ႔ အေရွ႔ခန္းမွာထားေပမဲ႔ အလွဴလုပ္လို႔
အေနာက္ဘက္ေရာက္ေနတယ္
ေၿသာ္
ေအးေအးသားေရ ။ ေၿပာဖို႔ ေမ႔ေနလုိက္တာ ။ ကြန္ၿပဴတာကို ရည္မြန္အခန္းထဲမွာ
ေရြ႔ထားလိုက္တယ္ေလ။ မင္းညီမက တရက္ေလာက္သမီးေလး ရယ္ မသံုးပါနဲ႔ ဆိုတာ မရ ဘူးေလ။
အတင္းဂ်ီက်ေနလို႔ ။ ဖုန္းလိုင္းရွိတဲ႔ သူ႔အိပ္ခန္းထဲမွာ ။
ဟုတ္ကဲ႔ပါအန္တီ
။
မ်ဳိးလင္းက
အေပၚတက္သြားေတာ႔ ေနာက္ကေနၿမဴႏွင္းလည္း အသာေလးတက္သြားမိသည္။
ထိုင္ ။
ၿမဴႏွင္း
မေမးေတာ႔
ဘူး လို႔ ဆံုးၿဖတ္ထားေသာ္လည္း စပ္စုတတ္တဲ႔ စိတ္က တားမရ
ကိုမ်ဳိးလင္းၿကည္႔ရတာ
ရည္မြန္ အိမ္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ခင္ သလုိပဲေနာ္။
ေအာ္
ခင္ဆုိ ရည္မြန္ အေဖ နဲ႔ ကိုယ္ ႔အေဖ က ငယ္ငယ္တည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။ သူတို႔
အေၿပာအရေတာ႔ ငယ္ငယ္ေလးတည္း က သူတို႔ သား သို႔မဟုတ္ သမီးေမြးရင္ ေပးစားမယ္ လုိ႔
ေၿပာထားတာတဲ႔ ။ ၿဖစ္ခ်င္ ေတာ႔ ကို႔ ေဖေဖက အိမ္ေထာင္အရင္က်တယ္ ေလ။ အဲေတာ႔ သူ
ကသားေလးေမြးေတာ႔ ရည္မြန္ အေဖကို ေမးတယ္ ။ ဘယ္လုိလဲ ဆုိေတာ႔ ရည္ မြန္ အေဖက
သမီးေမြးလို႔ကေတာ႔ တကယ္ေပးစားမွာကြဆို ၿပီး ေနာက္ ေတာ႔ ရည္မြန္ကို လည္း ေမြးေရာ
တကယ္ေစ႔စပ္ၿဖစ္သြားတာ ။
ေၿသာ္
ဒီလုိမ်ဳိးလား
ဟုတ္တယ္။
ကိုယ္က ငယ္ငယ္ေလး တည္း က ဒီအိမ္ၿကီးတည္း မွာ၀င္ထြက္ေနတာ ဆိုေတာ႕ အကုန္ဘယ္နားရွိတာ
က အစသိတယ္ေလ။ ကဲ ကြန္နက္ရွင္ရၿပီ။ ပထမဆံုးၿမဴႏွင္းကုိ အီးေမးလုပ္ေပးရမယ္။
ေက်းဇူးေနာ္
လုိက္ၿကည္႔ထားေနာ္
။ ဒါက ၀ဘ္ေပါဂ်္႔။ ဒီမွာ အက္ဒရက္ ရုိက္ရတယ္
မ်ဳိးလင္းးေၿပာတာ
ကို ၿမဴႏွင္းက ကေလးတေယာက္လိုမ်က္လံုးေလး အ၀ိုင္းသားနဲ႔ ကြန္ၿပဴတာ စကရင္ကိုမခြာပဲ ၿကည္႔ေနသည္။မ်ဳိး၀င္း
က ကြန္ၿပဴတာစကရင္ကို ၿကည္႔ ရင္း တခ်က္ ၿမဴႏွင္းကုိ ေငးလိုက္ ရာ ...
လွပ္ေနတဲ႔
ရွပ္အက်ီက အထဲမွာ ခံထား တဲ႔ ဘရာ ပန္းေရာင္ေလး ကို ၿပေနသလို။ အက်ီကလည္
သိပ္မဟိုက္ေသာ္လည္း မ်ဳိးလင္းက အေပၚကေန ၿကည္႔ ေနသလို ဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ေလး ကို
ၿမင္ ေနရ တဲ႔ အေနအထား ၿဖစ္ေနသည္။ ၿမဴႏွင္းကိုယ္တုိင္ က ကြန္ၿပဴတာကို နည္းနည္း
ေရွ႔ကိုငိုက္ၿပီးၿကည္႔ ေနတာဆိုေတာ႔ ။
မၿကီးမေသး
ကိုယ္ခႏဩ္ၶာနဲ႔ေနေတာ္ ေရႊရင္အစံုကို အေပၚ က ဘရာ ပန္းေရာင္ကလြမ္းႏုိင္ ရူံမွ်သာ။
အသားၿဖဴသူေလးမို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ဳိးလင္း စိတ္ကို လွဳပ္ရွားေနေစတာကေတာ႔ အမွန္။
အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲက
မ်ဳိးလင္း ရဲ႔ဘြားဘက္ေတာ္ကေတာ႔ ရုန္းထြက္ခ်င္ေနၿပီ။
မ်ဳိးလင္းရဲ႔
အသက္ရွုသံေငြ႔ေငြ႕ကၿမဴႏွင္းရဲ႔ လည္ဂုတ္စပ္က ဆံစေတြကို ေၿဖးေၿဖးလည္း ကလူေနတာကေတာ႔
အမွန္ပင္။ ကိုယ္႔၀တ္လာတာ ကို သိတာေပါ႔။ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ မ်ဳိးလင္းတေယာက္
ၿမဴႏွင္းအက်ီထဲကို ၿကည္႔လို႔ရေနတာ ၿမဴႏွင္းသိပါတယ္။ သိရဲ႔သားနဲ႔မထိန္းတာေတာ႔မဟုတ္။
အခုေန သူ က တခုခု လုပ္လိုက္ရင္ (အက်ီ ကို လက္နဲ႔ဖိတာတို႔ဘာတို႔) သူ႔ကို သြားၿပီး
အထင္ေသးေစာ္ကားသလိုၿဖစ္သြားမွာစိုးသည္။ အားနာတယ္ ဆိုပါေတာ႔ ။ ၿပီးေတာ႔
ၿမဴႏွင္းကိုယ္တိုင္ သူၿကည္႔မၿကည္႔ မွမသိတာ ေနာ္။
ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႔
ပဲ ၿမဴႏွင္းတေယာက္ မ်ဳိးလင္းေၿပာတာေတြ အကုန္မွတ္မိေအာင္သာအာရုံစိုက္ေနသည္။
မ်ဳိးလင္းကေတာ႔
စိတ္နဲ႔ လူနဲ႔မကပ္ေတာ႔ ။ ၿဖစ္ႏုိင္ရင္ သူအခုၿမင္ေနရတာ ထက္ပို ၿပီ ၿမင္ခ်င္ေနသည္။
အသားၿဖဴၿဖဴေလးကသူ႔ကို ဆြဲေဆာင္ေနတာက အမွန္။ မၿဖစ္ေသးပါဘူး။ ငါ႔မွာယူရမဲ႔အမ်ဳိးသမီးရွိေနၿပီေလ။
သူနဲ႔ငါနဲ႔ကလည္း...
မ်ဳိးလင္းစိတ္အလ်င္က
အရင္ ႏွစ္ပတ္ က အၿဖစ္ေလးကို ၿပန္ၿပီး ေရာက္သြားေလၿပီ။ ၿမဴႏွင္းတေယာက္က ေတာ႔
မ်ဳိးလင္းသင္ေပးထားတဲ႔နည္းေတြ ကို အစအဆံုးၿပန္စမ္းၿကည္႔ မယ္ဆိုေတာ႔ သူ႔စိတ္က
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ပတ္သို႔ .. . . . . .
အန္တီ
အန္တီ
အိမ္ေရွ႔က
ေခ ံေၿကာင္႔ ရည္မြန္တေယာက္ ကြန္ၿပဴတာသံုးေနရင္းနဲ႔မွ ေၿပးထြက္လာမိသည္။ အသံကေတာ႔
မ်ဳိး၀င္းသံဆုိတာ ရည္မြန္တေယာက္သိပါတယ္။ သူနဲ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ေၿခာက္လတည္း
စေစ႔စပ္ၿပီးသားတာ ဆုိေတာ႔ ေတြ႔လုိက္ရင္ေတာ္ေတာ္ေလး ရွက္သလုိ ရြံ႔သလုိ ၿဖစ္ေနေပမဲ႔
မ်ဳိး၀င္းက ေတာ႔ လူၿကီး ဆန္တဲ႔သူဆုိေတာ႔ အရမ္းေတာ႔ ေနရမခက္။
ထင္တဲ႔
အတုိင္းပင္ မ်ဳိး၀င္း က အိမ္တံခါးေရွ႔မွာ
အကိုလာေလ
ေအး
မြန္မြန္ အကို ကြာ ရုံးမွာ အင္တာနက္ ၿပတ္သြားလုိ႔ ဖတ္စရာ
အေရးၿကီးအီးေမးတေစာင္ရွိလုိ႔ လာ တာ
ေၿပာေၿပာဆုိဆို
မ်ဳိး၀င္း တေယာက္ က အိမ္ထဲ ကို ၀င္လာသည္
ဟုတ္။
မြန္မြန္ေတာင္ မွ မနက္တည္း က အင္တာနက္ သံုးေနတာ ။
မ်ဳိး၀င္းကေတာ႔
ရည္မြန္ စကားမဆံုးခင္တည္း ကိုက ကြန္ၿပဴတာေရွ႔ေရာက္ေနၿပီ။ သူ၀င္ေနထြက္ေနၿကအိမ္မုိ႔
လုိ႔ အိမ္သားတေယာက္ လုိၿဖစ္ေနတာ ၿကာပါၿပီ။
အကို
ခနေနာ္ ရည္မြန္ အကို႔အတြက္ ေကာ္ဖီ သြားေဖ်ာ္ လုိက္ အံုးမယ္
ေအး
ေအးညီမေလး။
ရည္မြန္
အေနာက္ ကို ၀င္ သြားခ်ိန္မွာေတာ႔ မ်ဳိး၀င္းတေယာက္ အင္တာနက္ ခ်ိတ္က အီးေမးလ္ဖတ္ဖုိ႔
အင္တာနက္ ကြန္နက္ရွင္ေစာင္႔ လုိက္သည္။ ရည္မြန္က ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္မယ္ အေၿကာင္းၿပ ၿပီး
အိပ္ခန္းထဲ ေၿပး၀င္ ကာ ဘယာစီရာ ကို ကဗ်ာကယာ၀တ္လုိက္သည္။ အိမ္မွာေနတာ မို႔
လြပ္လြပ္လပ္လပ္ေနခ်င္လုိ႔ ဘရာေရာ ပင္တီပါမ၀တ္ထားမိ။ ဒါေၿကာင္႔မို႔ အခန္းထဲ အေလာ
သံုးဆယ္ ၿပန္ေၿပးလာတာ။ ပင္တီ က ေတာ႔မသိသာ ေပမဲ႔ ဘရာမပါတာ က အရမ္းသိသာ ေနတာမို႔
လုိ႔ ၿပန္ေၿပးလာတာ။ ၿပီးေတာ႔ မွ အိမ္ေနာက္ေဖးေၿပးေကာ္ဖီေဖ်ာ္၊ မ်ဳိး၀င္း က
ေကာ္ဖီဆုိခါးခါးသိပ္မၿကိုက္။
မ်ဳိး၀င္
တေယာက္ကေတာ႔ အီးေမးဖုိင္ကို ေဆ႔ပ္ လုပ္ဖုိ႔ ႏွိပ္လုိက္တာ..................
ေဆ႔ပ္
လုပ္ဖို႔ သြားလုိက္ တဲ႔ေနရာ က မုိုင္ ပစ္ခ်ား ( ဓာတ္ပံုဆက္ရွင္) မွာ။ ေရြးထားတဲ႔
ဖန္ရွင္က ႊ့ကာဘညေငူ် ဖန္ရွင္။ ဆုိေတာ႔ ဓာတ္ပံုေတြ ကို အရွိတုိင္း ၿမင္ေနရသည္။
ဓာတ္ပံုထဲမွာ စၿမင္ရတာ က ရည္ မြန္ နဲ႔ သူမသိတဲ႔ေယာက္က်ာၤးေလးတေယာက္။
ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္းေတ႔ ကာ နမ္းေနတဲ႔ ပံု ။
သူၿကည္႔ေနရင္းနဲ
႔မွ ရင္ေတြ တုန္လာသည္။ သူသိတဲ႔ မိန္းကေလး က ဒီလုိပံုမဟုတ္ဘူးလုိ႔ၿငင္းဆန္ေနမိသည္။
ဆက္ၿကည္႔ဖုိ႔ အားမရွိေတာ႔။ ဒါေပမဲ႔ ၿကည္႔ခ်င္စိတ္ကေတာ႔ တားမရေတာ႔ ။
